Były one różnego umaszczenia. Zielone, czerwone, białe, brązowo-niebieskie, zielono-czarne lub też biało-czarne. Samiec był mniejszy niż samica i mniej zwinniejszy . Samica zaś była bardzo masywna i zwinna, co pozwalało jej wybrać samca podczas godów. Polegały one na tym, że samica razem z samcem leciała bardzo wysoko, ponad chmury potem łączyły się tylnymi łapami i lecieli w dół. Jeżeli samiec zdąży przy ziemi wyhamować bądź szybciej zrobić zwrot, to samica go wybierała. Ona miała lepsze wyczucie i nie dawała się uderzyć o ziemię.
Wychowanie młodych było ciężkie. Kiedy samica składała jaja, bądź jedno jajo - bo też tak się zdarzało, to kładła na nie dużo suchych liści i podpalała to ziejąc ogniem. Wtedy jajo się ogrzewało.
Samica wylatywała na polowania, a samiec musiał pilnować jaja i groty, aby nikt nie proszony się tam nie dostał. Gdy samica zauważyła, że legowisko z jajem jest zimne, to wiedziała już, że mały smok w środku tego jaja , już nie żyje, przez winę samca - nie podgrzewał tego. Wtedy jego wybranka zaczęła go gryźć i przepędzać z nory. Niestety takim sposobem już nie mogła mieć dzieci, bo była agresywniejsza.
Smoki górskie nie cieszyły się jakimś specjalnym zainteresowaniem, bo gdy już żyli ludzi, to one podbierały im zwierzęta hodowlane, dlatego większość ludzi żyjąca w tym okresie zabijała je.
Koniec.
Dziękuje za uwage:)
Pozdrawiam Cris.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz